- دوران طلایی: گزیده چند داستان از جان چیور
- ترجمه فرزانه دوستی
- تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه، 1395.
- 137 ص.
- 120000 ریال
- 978-600-253-245-9
پسرهایش با تفنگ‌های تیربارشان افتاده‌اند به جان هم. یادآوری آزاردهنده‌ای از گذشته‌ی اوست. گندِ تلویزیون است که نشسته روی شانه‌های معصوم‌شان. وقتی بچه‌های دهاتی می‌زنند و می‌رقصند و می‌خوانند و گل‌های وحشی جمع می‌کنند، پسرهای خودش از صخره‌ای به صخره‌ی دیگر می‌پرند و مثلن آدم می‌کُشند. این کار خطاست، و همین اعصاب‌ش را خراب می‌کند، اما دل ندارد صداشان کند و توضیح بدهد که تقلید کردنِ عربده‌کشی‌ها و ادای آدم‌های رو به مرگ را درآوردن باعث دامن زدن به سوءتفاهمی جهانی‌ست. همه دچار سوءتفاهم‌ند، این را از سر تکان دادن‌های زن‌ها موقع فکر کردن به کشوری که حتا اسباب‌بازی کودکان‌ش هم تفنگ است، می‌فهمد.
سال‌ها پیش شنیدم که می‌گفت ما و رفقامان و آن ملتی که مثل مایند چون قادر نیستیم با مسائل حال حاضر روبه‌رو شویم مثل یک آدم بزرگ فلک‌زده رو می‌آوریم به دورانی که فکر می‌کنیم همه چیز شادتر و ساده‌تر بود و میل‌مان به بازسازی گذشته نتیجه‌ی همین عیبِ بی‌درمان است.
درباره کتاب
مجموعه داستان دوران طلایی مشتمل بر شش داستان است به نام‌های شناگر و دوران طلایی و بدرود برادرم و ای شهر رویاهای قمصور و روز معمولی و رادیو بزرگ. و یک اثر به نام “چند شخصیت که دیده نخواهند شد” که می‌توان از آن به عنوان موخره‌ای یاد نمود که مانیفست چیور است درباره‌ی ادبیات. چیور را چخوف آمریکا لقب داده‌اند (چخوف حومه‌ها) با واکاوی‌یی که از طبقه‌ی متوسط و حومه‌نشین می‌نماید. او روایت‌گر سیاهی‌ها و پلشتی‌های اجتماع است که آن‌ها را با زبانی آرام و با یک شلختگی بسیار زیبا روایت می‌کند که طنز بسیار نابی را نیز در خویش همراه دارد. چیور برای مخاطب توضیح می‌دهد که چه اتفاقی پس از مدرنیته رخ می‌دهد زیرا خود (شخصیت) در آن موقعیت زیسته و دردش درد مشترک او با مردمی ست که در میان‌شان بوده و بدین‌سان این تجربه‌گرایی رئالیستی او را به سمت روایت رئالیستی می‌برد ولی با تکیه بر روحیات راوی گاه از سورئالیسم‌های شاعرانه به رئالیسم می‌پردازد و با آن شوخی می‌کند و هم‌چنین با مفاهیم انسان و معنویت بازی می‌کند که آیا معنویت از درون بی‌معنا‌ست یا انسان بی‌معنویت یا انسانی که معنویت را برمی‌گزیند. او به زیبایی این بازی را پیش می‌برد و با طنز سیاه خود بسان یک اعتراضی آرمانی و اخلاقی هر شخصیت‌ش را به یک پدیده‌ی منحصربفرد محیطی بدل می‌کند. مهم‌ترین ویژگی چیور در خلق شخصیت‌هایی ست که مخاطب انگاری آن‌ها را از جای‌گاهی با فاصله می‌نگرد و با آن‌ها همراه نمی‌شود.
چیور مادام کارهای متاخرش را بیش‌تر دوست داشت و اعتقاد داشت بایستی ابتدا آن‌ها را خواند. در این مجموعه نخست سه داستان از کارهای آخر او آورده شده است.
— از صفحه‌ی اینستاگرامِ کتاب‌های مهیای رقص‌اند
از جان چیور به عنوان یکی از مهم‌ترین نویسنده‌های داستان کوتاه قرن بیستم یاد می‌شود. در سال ۱۹۷۹ مجموعه داستان‌های کوتاه او جایزه پولیتزر و جایزه مجمع ملی منتقدان کتاب امریکا را برد.
او درباره این مجموعه نوشته است: “این داستان‌ها گاه داستان جهانی گمشده‌اند؛ زمانی که شهر نیویورک از درخشش رودخانه سرشار میشد و میتوانستی از رادیوِ گوشه لوازم‌التحریرفروشی به قطعه بنی گودمن گوش بدهی. دورانی که تقریباً همه کلاه سر میگذاشتند. اینجا آخرین نفر از نسل کسانی را میبینی که پشت هم سیگار میکشیدند و دنیا هر صبح با صدای سرفه آن‌ها بیدار میشد؛ همان‌ها که در مهمانیهای کوکتیل سنگ‌بارانشان میکردند، همان‌ها که رقص پای قدیمی “کلیولندچیکن” را هنوز بلد بودند، با کشتی به اروپا سفر میکردند و حسرت عشق و خوشبختی ازدست‌رفته را میکشیدند، آن‌ها که خدایشان به کهنگی خدای من و شما بود – حالا هر که میخواهید باشید. در این میراث باقیمانده، عشق به نور را میجویم و مصر به یافتن تسلسلی اخلاقی در جهانم.”
بوستون‌گلوب نیز داستان‌های این مجموعه را ژرف و جسورانه خواند و نوشت: “از شگفت‌ترین داستان‌هایی که امریکا به خود دیده است.”
این ترجمه مشتمل بر هفت داستان “شناگر”، “دوران طلایی”، “بدرود برادرم”، “ای شهر رویاهای قمصور”، “روز معمولی”، “رادیوی بزرگ” و “چند شخصیت که دیده نخواند شد” است.
“دوران طلایی” با ترجمه فرزانه دوستی در 132 صفحه با قیمت 12000 تومان از سوی بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است.
عنوان کتاب حاضر را از داستان کمتر دیده شده «دوران طلایی» گرفته‌ام که داستانی درباره تأثیرات ترسناک فرهنگ آمریکایی هالیوودی بر مردم کشورهای دیگر است و نشان می‌دهد که فرهنگ‌های باستانی این کشورها، در مقابل جذابیت‌های رسانه‌های امریکا شکست خورده است.
در این کتاب هفت داستان برتر چیور را انتخاب کرده‌ام که تقریبا شاهکارهای او هستند و نشان دهنده بینش روانشناختی عمیق چیور از تمایلات انسانی است.برای مثال داستان «ای شهر رؤیاهای قمصور» درباره زن و شوهر ساده‌دل شهرستانی است که با رؤیای پیشرفت و فتح قله‌های آمریکای ایده‌آل، راهی می‌شوند تا بلکه مرد بتواند نمایشنامه‌اش را جایی به چاپ برساند.