ناداستان نوشتن اصول و اخلاقیاتی دارد، مخصوصا اگر درباره اعضای خانواده، روابط شخصی و همکاران باشد. فن نگارش هم در نوشتن ناداستان مهم است: تبدیل خود به شخصیت ناداستان، پایان بندی جستار و سرگرم کنندگی و دوری از کلیشه ها روی کاغذ، خواندن آثار ناداستان نویس‌های قدیم راه رسیدن به این راهکارها است. قالب ناداستان ادبی باید گیرا و جذاب باشد، مثل و متل بگوید، به تناوب شوخی و جدی باشد و از پس تحلیل مسائل بغرنج بربیاید.
فیلیپ لوپیت در کتاب «گفت و نمود در کارِ ناداستانِ ادبی» (2013) به اصول و روش‌های چطور نوشتن ناداستان خلاق پرداخته، این که آموختن نگارش ناداستان باید با احترامی دوباره به سنت‌های ادبی همراه باشد که چشم‌اندازی خارق‌العاده را پیش چشم ما قرار می‌دهد: از دنیای درون، پیچیدگی‌ها و آزمون و خطا در سبک نگارش. لوپیت استاد ناداستان نویسی خلاق و از جستارنویسان جسور و توانای معاصر در سال 1943 در بروکلینِ نیویورک به دنیا آمد. کتاب «هنر جستار شخصی» او امروز جزو کتابهای درسی نویسندگی خلاق در سرتاسر جهان است.
فصل‌های این کتاب را با ترجمه فرزانه دوستی در مجله ناداستان بخوانید.
