کتاب خوب|آلیس مونرو

داستان جاده نیست که بپیمایی‌ش…بیشتر شبیه خانه‌ای ست که واردش می‌شوی و مدتی می‌مانی، چرخ می‌زنی و پیش و پس می‌روی و عاقبت جایی که دوست داری می‌نشینی. بعد نگاه می‌کنی که اتاق و راهروها چه‌طور به هم می‌رسند، یا دنیای بیرون از آنجا پشت آن پنجره‌ها چه‌طور به نظر می‌رسد. تو هم، مهمان یا خواننده، با قرار گرفتن در این فضای بسته، چه فراخ باشد و راحت، یا پر از پیچ و خم، تغییر می‌کنی. بارها و بارها به آنجا برمی‌گردی و خانه – داستان – همیشه چیزهایی در خود دارد که دفعه‌ی آخر ندیدی. همین‌طور، چیزی ست که از روی نیازی ذاتی، و نه برای سرپناه شدن یا فریفتنت، ساخته شده.

Related

گاوخونی

راوی بی نام گاوخونی می‌شد پسرعموی هملت باشد، رودررو با مرگ پدری که حالا نبودنش قوای محرک او را، به…

تبرکنامه‌ها (1): شمسررحمان

نقل‌قول‌های گشایشگر آثار را بسیار دوست دارم و مدتی است جمع‌آوری می‌کنم. کتیبه در معماری، سرلوحه در ابتدای کتاب، یا…

بارت و کلژ دو فرانس

یکی از مهم‌ترین علت‌های چرخش علوم انسانی و پدیدار شدن غول‌های نظریه انتقادی فرانسوی بعد از دهه‌ی شصت، تغییر نگاه…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *