«دوستت دارم»

تاملاتی درباره عشق و تعهد

جودیت باتلر استاد دپارتمانِ رتوریک و ادبیات تطبیقی و مدیر برنامه نظریه انتقادی دانشگاه کالیفرنیا است. او مولف آثار جنجالی و جریان‌سازی چون «آشفتگی‌های جنسیتی» (1990) است و علاوه بر مباحث هویت جنسی، به مقولاتی چون حقوق بشر، فلسفه اخلاق ، و سیاست‌های ضدجنگ می‌پردازد. در این یادداشت کوتاه که در سال 2011 در ژورنال مطالعات زنان WSQ باتلر جنبه های التزامی و اخلاقی عبارت “دوستت دارم” را تحلیل می کند.

از دو یادداشت تأمل‌برانگیزی که بر (کتابم) گفتارهای برانگیختنی[i] نوشته شده، سپاسگزارم. فکر کردم باید به دو نکته که در این یادداشت ها طرح شده، پاسخ دهم. اولین نکته را ج. هیلیس میلر[ii] مطرح کرده و از من درباره نیروی تاثیرگذارِ آن نوع از کنش‌های گفتاری پرسیده که قصد ندارند کسی را جریحه دار کنند، بلکه برعکس، خبر از عشق می دهند. کنش‎گفتاری «دوستت دارم» را چطور تفسیر می کنیم؟ سوال دوم را جورج شالمن[iii] مطرح کرده و از من درباره تعهد پرسیده است. سعی می کنم از دیدگاه نظریه «ایفای نقش» اجمالاً درباره عشق و تعهد بنویسم.

---

ترجمه این یادداشت را در هشتمین شماره مجله ناداستان، ویژه عشق بخوانید