این تحقیق با استفاده از چارچوب نظری لوس ایریگاری، مضامین کالاگشتگی و امر خیالی زنانه را در آثار روپی کائور و ورسان شایر/شیری بررسی می‌کند. هم کائور و هم شایر، در مقام دو شاعر مهاجر معاصر، دیدگاههای منحصر به فردی را در مورد تجربیات خود از طریق نوشتن شعر ارائه می‌دهند. این تحقیق خوانشی است ایریگارِیی از مجموعه شعرهای آنها مخصوصا «شیر و عسل» اثر کائور و «به مادرم یاد دادم چگونه وضع حمل کند» و «برکت بر دختری که با صدایی درون سرش بزرگ شده است» از شایر. ایریگاری یکی از منتقدانی است که در آثارش اختصاصاً از کالاگشتگی زنان و امر خیالی زنانه صحبت می‌کند و نظریه پرداز تغییر است؛ او سعی دارد شرایطی را تعریف کند که تحت آن تغییر می‌تواند اتفاق بیفتد. هدف این پژوهش، بررسی شیوه‌هایی است که این دو شاعر به دو مقوله کالاگشتگی و امر خیالی زنانه پرداخته‌اند. این پژوهش همچنین بر تأثیر ادبیات و هنر در مبارزه و جدل با روایت‌های غالب و تأثیرگذاری بر دگرگونی اجتماعی از طریق ادغام مفاهیم فمینیستی لوس ایریگاری تأکید می‌کند. دیگری بودن و استثمارگری اجتماعی موضوعات دیگری هستند که می‌توان با توجه به نظریات ایریگاری در اشعار کائور و شایر/شیری بررسی کرد.
کلمات کلیدی: فمینیسم، کالاگشتگی، مهاجر، امر خیالی زنانه، شعر معاصر، دیگری، استثمارگری اجتماعی، ادبیات، هنر
Leave a Reply