بیداری

بیداری، اثر کیت شوپن، نخستین بار در سال ۱۸۹۹ منتشر شد. کتاب داستان ادنا پونتلیه، زنی ویکتوریایی در اواخر قرن نوزدهم، در یکی از ایالت‌های جنوب آمریکا، را دنبال می‌کند و کشمکش او بر سر دوراهی‌هایی که جامعه برایش انتخاب کرده است. عنوان کتاب اشاره به انقلابی درونی دارد که در طول داستان برای ادنا اتفاق می‌افتد و او را از خوابی چندین ساله بیدار می‌کند. «بیداری» در زمان انتشارش مولد طیف گسترده‌ای از واکنش‌های متفاوت در میان خوانندگان و منتقدان شد، چراکه در نوع خود یکی از نخستین آثار ادبیات آمریکایی است که بدون هیچ نشانی از تمکین و مدار و به شکلی بی‌پروا سراغ مسائل زنان می‌رود. معاصران شوپن در کتاب بیداری بیش‌‌تر از هر چیزی عصیان زنی متأهل را دیدند و عشقی نابجا، اما چیزی که دهه‌ها بعد «بیداری» را در مرکز توجه قرار داد، جدای از لحن بی‌‌پروای شوپن در به تصویر کشیدن میل زنانه، چیزی بیشتر از بیداری جنسی بود، بلکه کشف مهم ادنا کشف خودش بود در مقام انسان، انسانی که می‌خواهد صاحب بدنش، افکارش و در نهایت انتخاب‌هایش باشد. در بیداری، جهان در قالب‌های عینی باشکوهی بازنمایی می‌شود، مملو از تجاربی که حواس آدمی را تحریک می‌کنند: از پارچۀ لباس زن‌ها گرفته تا اشارات پیاپی به غذاهای لذیذ و رنگ‌های زنده، از موسیقی هیجان‌انگیز مادموازل گرفته تا آوای همیشگی دریا – ترجیع‌بندی مهم در اثر، در کنار «بوی اغواگر» آن.